Zastosowanie wody utlenionej ( nadtlenku wodoru) wewnętrznie i zewnętrznie.

Zastosowanie wody utlenionej ( nadtlenku wodoru) wewnętrznie i zewnętrznie.

Nadtlenek wodoru, który w trakcie rozkładu produkuje tlen atomowy, bez którego nie zachodzi ani jedna reakcja bioenergetyczna. Jednocześnie będąc bardzo mocnym utleniaczem, niszczy on wszelką patogenną mikroflorę. Gdyby ten mechanizm nie istniał, wszystkie pasożyty dawno by nas po prostu zjadły.
¾ komórek układu odpornościowego przewodzie pokarmowym, ¼ w tkance podskórnej, gdzie umiejscowiony jest układ limfatyczny.
Jeśli jelita są zanieczyszczone, to zanieczyszcza się również krew, a następnie komórki całego organizmu. Główną przyczyną praktycznie wszystkich chorób jest zakłócenie pracy układu pokarmowego.

Stosowanie doustne nadtlenku wodoru:

Zażywać, zaczynając od 1 kropli na 2, 3 łyżki stołowe wody ( 30 – 50 ml), 30 min przed posiłkiem lub 1,5 – 2 godz. po posiłku, codziennie zwiększając dawkę dochodząc do 10 kropli dziesiątego dnia. Dalej przyjmować już po 10 kropli, można robić sobie 2, 3 dniowe przerwy.

Dzieciom do 5 roku życia można podawać 1 – 2 krople na łyżkę wody, od 5 do 10 roku życia – po 2 – 5 kropel, od 10 do 14 po 5 – 8 kropel jednorazowo, również 30 min przed posiłkiem lub 1,5 – 2 godz. po posiłku.

Kąpiele

5 – 6 buteleczek po 40 ml, czas kąpieli 30 – 40 min.cykl zabiegów 5 – 7 kąpieli ca drugi dzień – można powtórzyć po upływie dwóch tygodni.
Kąpiele z nadtlenkiem wodoru normalizują stolec, wypędzają glisty, regulują powłokę skórną w egzemie, łuszczycy, zapaleniach skóry i wrzodach troficznych, likwidują bóle kręgosłupa, stawów i mięśni.

Kosmetyka

Przemywać twarz ciepłą wodą, wytrzeć mocno skórę do zaczerwienienia i zmoczywszy watę w nadtlenku o stężeniu 1,5 – 2 %, wymasować twarz i szyję, następnie opłukać w ciepłej wodzie.
Przy cellulicie rozgrzać ( wymasować skórę do czerwoności), następnie zwilżyć powierzchnię skóry 3% nadtlenkiem wodoru.

Aplikacje do nosa i uszu

Nadtlenek wodoru zakraplać do nosa rozcieńczywszy 10 – 15 kropel w łyżce stołowej wody. Całą pipetkę wkrapiać najpierw do jednej, a potem do drugiej dziurki. Po 1 – 2 dniach można zwiększyć dawkę – po 2 – 3 pipetki do każdej dziurki. Dojść do 1 cm sześciennego.
( strzykawka? )

Po upływie 30 – 30 sekund z nosa zacznie wydzielać się śluz. Udać się do łazienki , skłonić głowę na ramię, zatkać palcem tę dziurkę w nosie, która znajduje się wyżej, a przez dolną spokojnie wydmuchać wszystko, co wydostanie się z nosa. Następnie przechylić głowę na drugie ramię i powtórzyć to samo. Przez 10 – 15 minut nic nie jeść i nie pić.

Stosować w każdej chorobie, ( grypa, przeziębienie, ból głowy), choroba Parkinsona, stwardnienie rozsiane, zapalenia nosogardła ( zapalenie zatok przynosowych lub czołowych), szumie w głowie i innych.w różnych dolegliwościach uszu i w niedosłuchu należy stosować początkowo 1 ml 3% nadtlenku na 1 łyżkę stołową wody, po kilku dniach stężenie roztworu zwiększyć do 3 ml na łyżkę stołową . Zakraplać lub umieszczać tampon w uchu.

Kompresy

Wcieranie w dowolnie chore miejsce ( okolice serca, stawy i inne), smarowanie powierzchni skóry przy chorobie Parkinsona, stwardnieniu rozsianym – standardowo 2 łyżeczki 3 % roztworu nadtlenku wodoru na 50 ml wody, ze stopniowym zwiększeniem roztworu aż do 3 % czyli do stężenia nierozcieńczonej 3 % wody utlenionej.

Płukanie jamy ustnej

1 łyżeczka 3 % roztworu na 50 ml wody.

W chorobach skóry ( egzema, łuszczyca, i inne) stosuje się tylko nierozcieńczoną wodę utlenioną czyli roztwór 3 % ale i 15, 25 i 33 % nadtlenek wodoru przygotowany z tabletek Hydroperytu, który można nabyć w sklepach z odczynnikami chemicznymi. Należy smarować wysypki 1 – 2 razy dziennie, aż do całkowitego ustąpienia.

Grzybica, brodawki, wykwity
Smarować 3 % roztworem przez kilka dni aż znikną.

Infekcje ran, procesy ropne, krwiaki

Do 10 % roztworu ałunu ( na 10 ml wody 10 g ałunów) dodać łyżeczkę 3 % nadtlenku wodoru. Roztwór ten jest świetnym środkiem do leczenia wrzodów troficznych ( spotykanych przy zaawansowanej cukrzycy), szerokiego zakresu chorób skóry i ran powierzchniowych, przy zapaleniach węzłów chłonnych.